پاورپوینت عدالت اجتماعی

فهرست مطالب: 
تعریف عدل
مفهوم عدالت
عدالت اجتماعی
عدالت اجتماعی در قرآن
جایگاه عداالت اجتماعی
اداره امور دولتی
عدالت در مدیریت
عدالت و مدیریت منابع انسانی
نقش عدالت در وظایف مدیریت منابع انسانی
نقش عدالت در وظایف مدیریت،برنامه ریزی
نقش عدالت در وظایف مدیریت، سازماندهی
نقش عدالت در وظایف مدیریت، نظارت
نقش عدالت در وظایف مدیریت، رهبری
نقش عدالت در وظایف مدیریت ، انگیزش
عدالت در دیدگاه حکما
عدالت و دیدگاه اندیشمندان

اگر بپذیریم که حیات و قوام جامعه
به استحکام مولفه ها و عناصر سازنده آن است،
عدالت عامل بقا و حیات جامعه خواهد بود
زیرا عدالت است که مردم را کنار یکدیگر منسجم می سازد،
در حالیکه بی عدالتی آنان را متفرق کرده
و بقای جامعه را مورد تهدید قرار می دهد.

از آغاز زندگی بشر، همواره ظلم و بی عدالتی روح بشر را آزرده و او را تشنه جهانی عاری از هر تبعیض و تعدی ساخته است. در طول تاریخ، همه افراد و اقشار و جوامع اعم از کوچک و بزرگ، مؤمن و کافر، مرد و زن، حتی ستمکار وستمدیده، دانا و نادان خواهان اجرای عدالت، این صفت انسانی بوده و از نقض آن متنفر بوده و می‏باشند.
علاوه بر این تمام فلاسفه و حکما تصویری که از مدینه فاضله ارائه کرده‏اند تصویری آمیخته و مبتنی بر مساوات و برابری بوده و رکن اصلی آن، وعده برقراری عدالت اجتماعی بوده است.

مفهوم عدالت:
عدالت داراي دو جهت است:
يك جهت «فردي» و يك جهت «اجتماعي»
اگر از جهت «فردي» لحاظ شود، دال بر هيأت راسخي در نفس است كه افعال مطابق حق از آن صادر مي‏شود و ماهيت آن، «اعتدال»، «توازن»، پرهيز از كار زشت و دوري از اخلال كردن در امور واجب است.
اگر از جهت «اجتماعي» مورد توجه واقع شود دال بر احترام به حقوق ديگران و دادن حق هر صاحب حقي است.

عدالت اجتماعی:
مسأله عدالت با حيات اجتماعي انسان بر روي كره زمين آغاز شده و همواره در زمره ارزشهاي معنوي بشر، حقيقتي ثابت و تغييرناپذير بوده است.
در تعريف اصطلاحي عدالت بايد به اقسام آن توجه نمود؛
زيرا با اينكه همه اين اقسام داراي ريشه لغوی مشترك مي‏باشند اما هر يك ناظر به بعدي از ابعاد عدالت مي‏باشد؛ مانند :
عدالت تبادلي و توزيعي
عدالت اجرايي (كيفري) و توزيعي (اجتماعي)
عدالت كلي و جزيي
عدالت اخلاقي و قانوني و...

عدالت اجتماعی در قرآن:
ارزش و بزرگی عدالت در سطح اجتماع از منظر قرآن به حدی است که به صورت اصلی بنیادین بدل ناپذیر مطرح گشته و خداوند به طور قاطع به آن فرمان می‏دهد و آن را واجب می‏کند:
« لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ »
سوره الحدید؛ آیه 25
امام علی علیه‏السلام می‏فرماید:
«العدل یصلح البریة»؛ عدالت باعث صلاح مردم است.

جایگاه عدالت اجتماعی:
روزنبلوم : محور اصلی مدیریت، حاکمیت قانون است و باید از قانون تبعیت کرد و برای مدیران، اندیشمندان به عدالت اجتماعی معنایی ندارد چون نمی تواند کاری کنند. آنها تنها باید قانون را اجرا کنند نه چیز دیگری. پس عدالت اجتماعی محور نیست؛ بلکه محور، قانون است.

فایول: در اصول عمومی مدیریت خود، برابری و انصاف را یکی از اصول چهارده گانه خود می داند. این مسئله ناظر به ابعاد داخلی یک سازمان و متوجه انصاف در برخورد با کارکنان بود.

جانسون و بوریگو: در مقاله خود به بیان مسئله عدالت هنجاری در حوزه نژادها، تنوع جمعیتی، جامعه چند فرهنگی و ... می پردازند.

وولدریج و گادن: ماهیت عدالت اجتماعی در مدیریت دولتی و خط مشی گذاری دولتی را چنین بیان کرده اند که این ماهیت، دو بعد دارد: یکی ماهیت تجربی عدالت اجتماعی؛ دوم ماهیت هنجاری عدالت اجتماعی که متمرکز بر ساختار نهادهایی است که منجر به رفع بی عدالتی های اجتماعی می شوند.
در بعد عملی، عدالت ناظر به بیطرفی در خصوص اقلیت ها و جنسیت و طبقه درآمدی است. اما ماهیت هنجاری عدالت در مدیریت دولتی ناظر به این است که چگونه بی عدالتی اجتماعی در حوزه ای خاص کاهش می یابد.

عدالت در مدیریت:
مديريت كه امري متنوع و متكامل و قابل تطبيق بر اقتضائات و شرائط گوناگون مي‏باشد، داراي اصول و قواعدي است چه در بخش مديريت منابع انساني كه متكفل امر گزينش، ارزيابي، حقوق و دستمزد، پاداش و تنبيه و انضباط، مي‏باشد و چه در بخش وظايف مباني مديريت كه عبارت از سازماندهي، نظارت، برنامه‏ريزي و هماهنگي و رهبري مي‏باشد، در ميان همه اين عناصر شناخته شده عدالت نقش محوري «ام‏الاصول» لقب بگيرد.

عدالت و مدیریت منابع انسانی:
«مديريت منابع انساني» استفاده بهينه از عنصر انسان در سازمان است؛ به گونه‏اي كه مراحل عضوسازي، عضويابي، گزينش، به كارگيري، حمايت و پشتيباني، قدرداني و جبران خدمات و حمايت‏هاي پس از كناره‏گيري و بركناري و... را شامل مي‏شود.

عدالت در گزینش = قرار دادن هر چیز در جای خود
يعني از هر استعدادي علاقه و توان در موضع خويش به كار گرفتن، و در حقيقت زمينه رشد انساني و سازماني را فراهم كردن است.

نقش مديريت منابع انساني، نخست تشخيص استعدادهاي بالقوه نيروهاي شاغل در سازمان و سپس فراهم آوردن امكاناتي براي شكوفايي آنها است

در این نقش، عدالت به معناي تساوي در پرداخت دستمزد، عدالت به معناي اعطاء كلّ ذي حقٍ حقّه در حقوق و دستمزد، عدالت به معناي وضع الشيء في موضعه در استخدام و گزينش و چينش نيروها، بدور از تبعيض، هر نيرويي را در موقف توان و علاقه و استعداد او به كار گرفتن، كه در عين حال سازمان را متعادل به معناي موزون و زيبا قرار دادن است.

جهت خرید فایل تماس بگیرید 
09375520909 - شبستری
shabestari716@gmail.com