Effect of capsaicin on substrate oxidation and weight maintenance after modest body-weight loss in human subjects
Abstract
The aim of the present study was to investigate whether capsaicin assists weight maintenance by limiting weight regain after weight loss of 5 to 10 %. In this randomized double-blind placebo-controlled study, ninety-one moderately overweight subjects were randomly assigned to an intensive group that underwent all the measurements, and an extensive group that underwent the same measurements except the metabolism measurements. After a 4-week very-low-energy diet (VLED) intervention, a 3-month weight-maintenance period followed. During weight maintenance, subjects were divided into a capsaicin (135 mg capsaicin/d) and a placebo group. Body mass was measured before and after the VLED and after 1, 2 and 3 months of weight maintenance. The mean body-mass loss during the VLED was 6.6 (SD 2.0) kg (7.8 (SD 1.8) % initial body mass), and was not different between the subsequent treatment and placebo group. During weight maintenance, mean % regain during treatment was not significantly different compared with placebo (33.3 (SD 35.7) v. 19.2 (SD 41.8) %, P=0.09). RQ was significantly less increased during weight maintenance in the treatment group compared with placebo (0.04 (SD 0.06) v. 0.07 (SD 0.05), P<0.05), indicating a relatively more sustained fat oxidation. Fat oxidation (g/h) after weight maintenance was higher in the capsaicin group compared with placebo (4.2 (SD 1.1) v. 3.5 (SD 0.9), P<0.05). These results indicate that capsaicin treatment caused sustained fat oxidation during weight maintenance compared with placebo. However, capsaicin treatment has no limiting effect on 3-month weight regain after modest weight loss.
اثر کپسایسین در اکسیداسیون زیر لایه و حفظ وزن پس از کاهش نسبی وزن بدن در افراد مورد مطالعه
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، بررسی این است که آیا کپسایسین به حفظ وزن با کاهش وزن مجدد پس از کاهش 5 تا 10 درصد وزن کمک می کند. در این مطالعه تصادفی با دو گروه ثابت و کنترل شده دارونما ، نود نفر با اضافه وزن نسبی به صورت تصادفی به عنوان یک گروه کنترل تحت اندازه گیری و یک گروه ثابت تحت همان اندازه گیری ها بجز اندازه گیری های سوخت و ساز بدن انتخاب شدند. پس از 4 هفته مداخله رژیم غذایی بسیار کم انرژی (VLED)، یک دوره حفظ وزن 3 ماهه دنبال شد. در طول دوره حفظ وزن، افراد به دو گروه کپسایسین (135 میلی گرم capsaicin/d ) و گروه دارونما تقسیم شدند. توده بدن قبل و بعد از VLED و پس از 1، 2 و 3 ماه دوره حفظ وزن اندازه گیری شد. معنی کاهش توده بدن در طول VLED 6.6 (2.0 SD) کیلوگرم و 7.8 (1.8 SD) درصد توده اولیه بدن ، و بین گروه درمان بعدی و گروه دارونما متفاوت نبود. در طول دوره حفظ وزن، معنای درصد افزایش وزن مجدد در طول درمان تفاوت معنی داری در مقایسه با گروه دارونما (33.3 (35.7 SD ) در مقابل 19.2 (41.8 SD) % ، P=0.09 ) نداشت. RQ به طور قابل توجهی کمتر در طول دوره حفظ وزن در گروه درمان در مقایسه با گروه دارونما افزایش یافت0.04 (0.06 SD) در مقابل 0.07 ( 0.05 SD) ، P<0.05و یک اکسیداسیون چربی نسبتاً زیاد پایدار نشان می دهد. اکسیداسیون (g/h) پس از حفظ وزن در گروه کپسایسین در مقایسه با گروه دارونما بیشتر است 4.2 (1.1 SD) در مقابل 3.5 (0.9 SD) ، P<0.05 . این نتایج نشان می دهد که درمان کپسایسین باعث اکسیداسیون چربی پایدار در دوره حفظ وزن در مقایسه با گروه دارونما می شود. با این حال، درمان کپسایسین هیچ اثر محدود کننده ای در دوره 3 ماه افزایش وزن مجدد پس از کاهش وزن نسبی ندارد.
جهت خرید فایل تماس بگیرید
09375520909 - شبستری
shabestari716@gmail.com
:: موضوعات مرتبط:
مقالات لاتین
:: برچسبها:
اصل و ترجمه مقالات لاتین,
کپسایسین,
اکسیداسیون زیرلایه,
اکسیداسیون چربی